|
اهتمام اسلام و پیشوایان دین (از پیامبر اکرم تا حضرات معصومین) همواره بر رشد خرد جمعی در اثر اجتماع عقول در جامعه اسلامی و گفتگو پیرامون مسائل مختلف جامعه برای یافتن راه حل و ارائه راهکار جهت حل مشکلات و معضلات مختلف جامعه بوده است؛ که متأسفانه باانحرافات بروز یافته است. پس از رحلت پیامبر و گرفتن حق حکومت از اهلبیت و به حاشیه راندن آنها، و استقرار حکوم تهای جور و مستبداموی و عباسی و... این سنت حسنه نیز با اشاعه روح استبداد فردی توسط خلفا در جامعه در محاق قرار گرفت و به فراموشی سپرده شد و سیاست شبان و رمه جهت اداره جامعه اسلامی توسط این خلفا و سلاطین بعدی اتخاذ گردید.
|